Behandelen van veel voorkomende oorproblemen tijdens de zwangerschap: wat is veilig?

In de dagelijkse praktijk krijgt meer dan 80% van de zwangere vrouwen minstens één medicijn, vaak voor KNO-oorzaken. Het doel van dit artikel is om de literatuur over veiligheid en toediening van medische behandelingen voor ooraandoeningen bij zwangere vrouwen te herzien. Het literatuuronderzoek omvat Medline en databasebronnen. Elektronische links, gerelateerde boeken en schriftelijke richtlijnen werden ook opgenomen. De selectie van het onderzoek was als volgt: gecontroleerde klinische onderzoeken, prospectieve onderzoeken, case-controlonderzoeken, laboratoriumonderzoeken, klinische reviews, systematische reviews, metanalyses en casusrapporten. De volgende geneesmiddelen worden als relatief veilig beschouwd: bètalactamantibiotica (met dosisaanpassing), macroliden (hoewel het gebruik van erytromycine en claritromycine een zeker risico met zich meebrengt) en aciclovir. Niet-selectieve NSAIDs (tot de 32e week), nasale decongestiva (voorzichtig en tot 7 dagen), intranasale corticosteroïden, met budesonide als voorkeursbehandeling, eerste generatie antihistaminica of cetirizine (derde trimester) en loratadine (tweede en derde trimester) trimester) van de tweede generatie, H2-receptorantagonisten (behalve nizatidine) en protonpompremmers (behalve omeprazol), kunnen worden gebruikt om patiënten van de gerelateerde symptomen te verlichten. Meclizine en dimenhydrinaat, als anti-emetica bij duizeligheidsaanvallen; metoclopramide, vitamine B6 en gemberwortelstok, als alternatief. Laaggedoseerde diazepam en diuretica bij ernstige gevallen van de ziekte van Menière (met voorzichtigheid). Systemische toediening van prednison en prednisolon kan in geselecteerde gevallen worden overwogen. Daarentegen zijn selectieve COX-2-remmers, betahistine en vaatverwijdende middelen gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap. Aangezien otologische en neurotologische manifestaties tijdens de zwangerschap de kwaliteit van leven van de aanstaande moeders ernstig aantasten, dienen KNO-chirurgen zich vertrouwd te maken met de basisrichtlijnen en veiligheidsmaatregelen voor alle gerelateerde medicatie, om een passende behandeling te kunnen bieden.