Babyzeeschildpadden – ZIE schildpadden

Kijken naar een babyschildpad (bekend als een “hatchling”) die uit het nest worstelt en zijn weg naar het water vinden is een emotionele ervaring. Alles, van voetafdrukken tot drijfhout en krabben, zijn obstakels, hoewel deze handschoen belangrijk is om te overleven. Vogels, wasberen en vissen zijn slechts enkele van de roofdieren waarmee deze kwetsbare wezens worden geconfronteerd; sommige experts zeggen dat slechts één op de duizend onder natuurlijke omstandigheden volwassen zal worden.

Nadat een volwassen vrouwtje zeeschildpadden nestelt, keert ze terug naar de zee en verlaat ze haar nest en de eieren erin om zich vanzelf te ontwikkelen. De hoeveelheid tijd die het ei nodig heeft om uit te komen, verschilt van soort tot soort en wordt beïnvloed door omgevingsfactoren zoals de temperatuur van het zand. De jongen hebben geen geslachtschromosomen, dus hun geslacht wordt bepaald door de temperatuur in het nest.

Feiten over babyzeeschildpadden

• Het “s schat dat slechts 1 op de 1000 jongen zal overleven tot ze volwassen zijn.

• Zeeschildpadden eten een verscheidenheid aan prooien, waaronder dingen als weekdieren en schaaldieren, hydrozoën, sargassum zeewier, kwallen en viseieren. Helaas zien jonge kuikens ook afval en voorwerpen zoals teerballen als voedsel en nemen ze deze op.

• Leatherbacks en flatbacks zijn aanzienlijk groter dan andere soorten zeeschildpadden.

• Leatherbacks zijn pelagisch (open water), zelfs als jongen en hun grotere formaat helpt om hun temperatuur op peil te houden.

• Pasgeborenen gebruiken de natuurlijke lichthorizon, die zich meestal boven de oceaan bevindt, samen met de witte toppen van de golven om het water te bereiken wanneer ze uit het nest komen. Alle andere lichtbronnen zoals beachfro Verlichting, straatverlichting, licht van autos, kampvuren enz. kunnen jongen in de verkeerde richting leiden, ook wel bekend als desoriëntatie.

• Eenmalig uit het nest komen jongen met veel roofdieren, waaronder spookkrabben, vogels, wasberen, honden en vissen.

• Veel wetenschappers zijn bezorgd dat de stijgende temperaturen op aarde zullen resulteren in warmer zand, waardoor er meer vrouwelijke dan mannelijke babyschildpadden zullen ontstaan. Lees meer informatie over de effecten van de opwarming van de aarde op zeeschildpadden.

De cruciale temperatuur van een baby Schildpad

Of de jongen mannelijk of vrouwelijk zijn, hangt af van de temperatuur waarin ze zich in het nest bevinden, ook wel de “spiltemperatuur” genoemd. De temperatuur varieert enigszins tussen soorten, variërend tussen ongeveer 83-85 graden Fahrenheit (28-29 graden Celsius), waarbij embryos in een nest zich ontwikkelen tot een mix van mannetjes en vrouwtjes. Temperaturen boven dit bereik produceren vrouwtjes en koudere temperaturen produceren mannetjes.

Na 45 tot 70 dagen (afhankelijk van de soort) beginnen de jongen te piepen of breken ze uit hun eieren, met behulp van een kleine tijdelijke tand op hun snuit, een caruncle genaamd. Eenmaal uit hun eieren blijven ze een aantal dagen in het nest. Gedurende deze tijd zullen ze hun dooier absorberen, die met een navelstreng aan hun buik is bevestigd. Deze dooier geeft ze de broodnodige energie voor de eerste paar dagen terwijl ze van het nest naar de offshore wateren gaan.

Opkomst

De jongen beginnen hun klim uit het nest in een gecoördineerde inspanning. Eenmaal dichtbij het oppervlak blijven ze daar vaak totdat de temperatuur van het zand is afgekoeld, wat meestal duidt op de nacht, wanneer ze minder snel door roofdieren worden opgegeten of oververhit raken. Zodra de babyschildpadden uit het nest komen, gebruiken ze aanwijzingen om het water te vinden, inclusief de helling van het strand, de witte toppen van de golven en het natuurlijke licht van de oceaanhorizon.

Als de jongen met succes het strand aflopen en de branding bereiken, beginnen ze aan een zogenaamde zwemwaanzin die enkele dagen kan duren en in intensiteit kan variëren en duur tussen soorten. De zwemwaanzin haalt de jongen weg van gevaarlijke wateren aan de kust waar de predatie hoog is. Zodra de jongen het water ingaan, beginnen hun “verloren jaren” en zal hun verblijfplaats onbekend zijn voor wel een decennium. Wanneer ze zijn bereikt Ongeveer zo groot als een bord, zullen de jonge schildpadden terugkeren naar de kustgebieden waar ze zullen foerageren en verder zullen rijpen.